ഇത് കൃപയാണ്

പരോളിലിറങ്ങിയ കുറ്റവാളി ജീൻ വാൽ ജീൻ ഒരു പുരോഹിതന്റെ വെള്ളിപ്പാത്രം മോഷ്ടിക്കുന്നിടത്താണ് പാവങ്ങൾ (ഒരു ഫ്രഞ്ച് ചരിത്ര നോവൽ) ആരംഭിക്കുന്നത് . അയാൾ പിടിക്കപ്പെടുകയും ഖനിയിലേക്ക് തിരികെ കൊണ്ടു പോകുമെന്ന് കരുതുകയും ചെയ്യുന്നു. എന്നാൽ താൻ ആ വെള്ളി വാൽ ജീനിനു നൽകിയതാണെന്ന് അവകാശപ്പെട്ട് പുരോഹിതൻ എല്ലാവരേയും ഞെട്ടിക്കുന്നു. പോലീസ് പോയതിനു ശേഷം “നീ ഇനി തിന്മക്കല്ല നന്മക്കുള്ളവനാണ് എന്ന് അയാൾ കള്ളനോട് പറഞ്ഞു.” 

ഇത്ര ഉദാരമായ സ്നേഹം വിരൽ ചൂണ്ടുന്നത് സർവ്വ കൃപയുടേയും ഉറവിടമായ സ്നേഹത്തിലേക്കാണ്. ആ നഗരത്തിൽ തന്നെ രണ്ടു മാസം മുൻപ് അവർ യേശുവിനെ ക്രൂശിച്ചു എന്ന് പെന്തക്കോസ്ത് ദിനത്തിൽ കേൾവിക്കാരോടു പത്രോസ് പറഞ്ഞു. തകർന്ന ഹൃദയനുറുക്കത്തോടെ അവരെന്തു ചെയ്യണം എന്ന് ജനം ചോദിച്ചു. “നിങ്ങൾ മാനസാന്തരപ്പെട്ടു നിങ്ങളുടെ പാപങ്ങളുടെ മോചനത്തിനായി ഓരോരുത്തൻ യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ നാമത്തിൽ സ്നാനം ഏല്പിൻ“ (അപ്പോ.പ്രവൃത്തികൾ 2:38) എന്ന് പത്രോസ് മറുപടി പറഞ്ഞു. അവർ അർഹിച്ചിരുന്ന ശിക്ഷ യേശു സഹിച്ചു. ഇപ്പോൾ അവർ അവനിൽ വിശ്വസിച്ചാൽ അവരുടെ പിഴ ക്ഷമിക്കപ്പെടും.

ഓ, കൃപയുടെ വിരോധാഭാസം. ക്രിസ്തുവിന്റെ മരണത്താൽ മാത്രമേ ജനങ്ങൾക്ക് പാപക്ഷമ ലഭിക്കുകയുള്ളൂ—അവരാണ് ആ മരണത്തിനു ഉത്തരവാദികൾ. ദൈവം എത്ര കൃപാലുവും ശക്തനുമാണ്! മനുഷ്യകുലത്തിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ പാപം ഉപയോഗിച്ചു നമുക്ക് രക്ഷ സാധിപ്പിച്ചു. ക്രിസ്തുവിനെ ക്രൂശിച്ച പാപം കൊണ്ട് ദൈവം മുൻപേ ഇങ്ങനെ ചെയ്തെങ്കിൽ, അവനു നന്മയായി മാറ്റാൻ കഴിയാത്തത് ഒന്നുമില്ലെന്ന് നാം ഊഹിച്ചക്കാം. “ദൈവത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നവർക്ക്…സകലവും നന്മയ്ക്കായി കൂടി വ്യാപരിപ്പിക്കുന്ന” ആ ദൈവത്തിൽ ആശ്രയിക്കാം. (റോമർ 8:28)

മരണത്താലുള്ള ജീവൻ

ക്യാൻസറുമായി മല്ലിടുന്ന കാൾനു ഇരട്ട ശ്വാസകോശമാറ്റം ആവശ്യമായിരുന്നു. അവൻ ദൈവത്തോട് പുതിയൊരു ശ്വാസകോശത്തിനായി പ്രാർത്ഥിച്ചുവെങ്കിലും അങ്ങനെ ചെയ്തതിൽ അവന് വിഷമം തോന്നി.ആ പ്രാർത്ഥന അയാൾക്കു വിചിത്രമായി തോന്നി, കാരണം “എനിക്ക് ജീവിക്കുവാൻ മറ്റൊരാൾ മരിക്കണം”.

കാൾന്റെ ധർമ്മസങ്കടം തിരുവെഴുത്തിലെ ഒരു പ്രാഥമിക സത്യം ഉയർത്തിക്കാണിക്കുന്നു: ദൈവം ജീവൻ നൽകുവാൻ മരണത്തെ ഉപയോഗിക്കുന്നു. പുറപ്പാടിന്റെ ചരിത്രത്തിൽ നാമിതു കാണുന്നുണ്ട്. അടിമത്തത്തിൽ ജനിച്ച യിസ്രായേല്യർ അടിച്ചമർത്തലിൽ തളർന്നു. ദൈവം ഇതിനെ വ്യക്തിപരമായി കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതുവരെ ഫറവോൻ അയവുവരുത്തിയില്ല. ഊനമില്ലാത്തെ ആട്ടിൻകുട്ടിയെ അറുത്ത് അതിന്റെ രക്തം കട്ടിളക്കാലിൽ പുരട്ടിയില്ലെങ്കിൽ എല്ലാ ആദ്യജാതനും കൊല്ലപ്പെടുമായിരുന്നു (പുറപ്പാട് 12:6–7).

ഇന്ന് നിങ്ങളും ഞാനും പാപത്തിന്റെ അടിമത്തത്തിലാണ് ജനിച്ചത്. ദൈവം ഇത് വ്യക്തിപരമായി എടുത്ത്, തന്റെ ഊനമില്ലാത്ത പുത്രനെ രക്തം പുരണ്ട കുരിശിന്റെ കൈകളിൽ ബലിയർപ്പിക്കുന്നതുവരെ സാത്താൻ തന്റെ പിടി വിടില്ലായിരുന്നു.

അവിടെ തന്നോടൊപ്പം ചേരാൻ യേശു നമ്മെ വിളിക്കുന്നു. “ഞാൻ ക്രിസ്തുവിനോടുകൂടെ ക്രൂശിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു; ഇനി ജീവിക്കുന്നത് ഞാനല്ല ക്രിസ്തുവത്രേ എന്നിൽ ജീവിക്കുന്നു” (ഗലാത്യർ 2:20) എന്ന് പൗലോസ് വിശദീകരിച്ചു. നാം നമ്മുടെ വിശ്വാസം ദൈവത്തിന്റെ ഊനമില്ലാത്ത കുഞ്ഞാടിൽ വെക്കുമ്പോൾ, നാം ദിവസവും അവനോടു കൂടെ മരിക്കുവാൻ അർപ്പിക്കുകയാണ്—അവനോടൊപ്പം പുതു ജീവനിലേക്ക് ഉയിർക്കുവാനായി നാം പാപത്തിനു മരിക്കുന്നു.  (റോമർ 6:4-5). പാപത്തിന്റെ ചങ്ങലകളോട് ഇല്ല എന്നും ക്രിസ്തുവിന്റെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തോട് ഉവ്വ് എന്നും പറയുമ്പോഴെല്ലാം നാം ഈ വിശ്വാസത്തെ പ്രദർശിപ്പിക്കുന്നു. യേശുവിനൊപ്പം മരിക്കുന്നതിനേക്കാൾ അധികമായി നാം ഒരിക്കലും ജീവിക്കുന്നില്ല.

അവർ എങ്ങിനെ അറിയും

വടക്കൻ തായ്‌ലൻഡിലെ ഒരു അന്തർസാമുദായിക, അന്തർദ്ദേശീയ സഭ ആണ് "ദ ഗാതറിങ്ങ് ". അടുത്തയിടെ ഒരു ഞായറാഴ്ച  കൊറിയ, ഘാന,പാകിസ്ഥാൻ, ചൈന, ബംഗ്ലാദേശ്, യു എസ്, ഫിലിപ്പൈൻസ് , പിന്നെ മറ്റ് ചില രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്നുമുള്ള വിശ്വാസികൾ ,  ഒരു ലളിതമായ ഹോട്ടലിലെ സമ്മേളന മുറിയിൽ ഒന്നിച്ച് കൂടി. അവർ “ഇൻ ക്രൈസ്റ്റ് എലോൺ”,”അയാം എ ചൈൽഡ് ഓഫ് ഗോഡ്” എന്നീ പാട്ടുകൾ പാടി. ആ ഗാനങ്ങൾ പ്രത്യേകിച്ച് അവിടുത്തെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ ആകർഷകമായിരുന്നു.

യേശുവിനെപ്പോലെ മറ്റാർക്കും ജനങ്ങളെ ഇങ്ങിനെ ഒരുമിച്ച് കൊണ്ടുവരാനാകില്ല. യേശു തുടക്കം മുതലേ അത് ചെയ്തു. ഒന്നാം നൂറ്റാണ്ടിൽ അന്ത്യോഖ്യാ പതിനെട്ട് വ്യത്യസ്ത ഗോത്ര വിഭാഗങ്ങൾ അടങ്ങിയതായിരുന്നു. ഓരോ വിഭാഗവും പട്ടണത്തിൽ അവരവരുടെ ഭാഗങ്ങളിലാണ് ജീവിച്ചിരുന്നത്. വിശ്വാസികൾ ആദ്യം അന്ത്യൊക്കായിലേക്ക് വന്നപ്പോൾ അവർ ദൈവ വചനം പ്രസംഗിച്ചത്  “യഹൂദന്മാരോട് മാത്രമാണ്” (പ്രവൃത്തികൾ 11:19). എന്നാൽ സഭയെ കുറിച്ച് ദൈവത്തിന്റെ പദ്ധതി അതായിരുന്നില്ല; പിന്നീട് മറ്റുള്ളവരും വന്ന് , “യവനൻമാരോടും(ജാതികൾ) കർത്താവായ യേശുവിന്റെ സുവിശേഷം അറിയിച്ചു”, “വലിയൊരു കൂട്ടം വിശ്വാസിച്ചു കർത്താവിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു”(വാ.20-21). നൂറ്റാണ്ടുകളായി യഹൂദന്മാരും, യവനന്മാരുമായി നിലനിന്നിരുന്ന വിരോധത്തെ യേശു  മാറ്റിയത് ആ പട്ടണത്തിലെ ജനങ്ങൾ ശ്രദ്ധിച്ചു. അങ്ങിനെ പല ജനവിഭാഗങ്ങളിലുളളവർ ചേർന്ന സഭയെ അവർ “ ക്രിസ്ത്യാനികൾ” അല്ലെങ്കിൽ "ചെറു ക്രിസ്തുകൾ "എന്ന് വിളിച്ചു (വാ.26).

വംശീയമായും, സാമൂഹികമായും, സാമ്പത്തികമായും ഉള്ള അതിരുകളെ മറികടന്ന് നമ്മളിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തരായവരെ  ചേർത്ത് പിടിക്കുക എന്നത് ഒരു വെല്ലുവിളിയാണ്. പക്ഷെ ഈ ബുദ്ധിമുട്ടാണ് നമുക്ക് ഒരു അവസരമൊരുക്കുന്നത്. അത് ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ, അത് ചെയ്യുവാനായി  നമുക്ക് യേശുവിനെ ആവശ്യമുണ്ടാകുമായിരുന്നില്ല.നാം അവനെ പിന്തുടരുന്നണ്ടെന്ന് ചിലരെങ്കിലും ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ടാകും.

ഒരുമിച്ച് നില്ക്കാം

1800 - ൽ ഡ്യൂബെറി ബാപ്റ്റിസ്റ്റ് ചർച്ച് വേർപിരിഞ്ഞത് ഒരു കോഴിക്കാലിനെ ചൊല്ലി ആയിരുന്നു. ഈ കഥയുടെ പല  വ്യാഖ്യാനങ്ങളും  ഉണ്ടെങ്കിലും , ഇപ്പോഴത്തെ ഒരു അംഗം വിശദീകരിക്കുന്നത് , പള്ളിയിലെ പോട്ട്ലക്കിൽ(കൊണ്ടു വന്ന ആഹാരം) അവസാന കഷ്ണത്തിനായി രണ്ട് പേർ തമ്മിലുണ്ടായ വഴക്കായിരുന്നു എന്നാണ്. അവൻ അത് കഴിക്കണമെന്ന് ദൈവം ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു എന്ന് ഒരാൾ പറഞ്ഞു. ദൈവം ഇതിലൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ലെന്നും, അവന് അത് ശരിക്കും വേണമെന്ന് മറ്റേ ആൾ മറുപടി പറഞ്ഞു . രണ്ട് പേരും കോപാകുലരാകുകയും ഒരുവൻ കുറച്ച്കിലോമീറ്റർ അകലെ മാറി ഡ്യൂ ബെറി ബാപ്റ്റിസ്റ്റ് ചർച്ച് # 2 ആരംഭിച്ചു. ഭാഗ്യവശാൽ , പള്ളികൾ  തർക്കങ്ങൾ ഒത്തുതീർപ്പാക്കി. വിഭാഗീയതയുടെ കാരണം പരിഹാസ്യമാണെന്ന് എല്ലാവരും തിരിച്ചറിഞ്ഞു.

യേശുവും അത് സമ്മതിക്കുന്നു.അവന്റെ മരണത്തിന്റെ മുമ്പുള്ള  രാത്രി തന്റെ ശിഷ്യന്മാർക്കു വേണ്ടി പ്രാർത്ഥിച്ചു.“  അവർ എല്ലാവരും ഒന്നാകേണ്ടതിനു, പിതാവേ, നീ എന്നിലും ഞാൻ നിന്നിലും ആകുന്നതുപോലെ”,“ അവർ ഐക്യത്തിൽ തികഞ്ഞവർ ആയിരിക്കേണ്ടതിനു തന്നേ”. അപ്പോൾ “നീ എന്നെ അയച്ചിരിക്കുന്നു എന്നു ലോകം അറിയും”(യോഹന്നാൻ  17: 21 – 23).

പൗലോസും അത് പറയുന്നു. അവൻ നമ്മെ ഉത്ബോധിപ്പിക്കുന്നത് എല്ലാ പ്രവർത്തികളും“ ആത്മാവിന്റെ ഐക്യത സമാധാനബന്ധത്തിൽ കാപ്പാൻ” ശ്രമിക്കുവാനാണ്. “ശരീരം ഒന്ന്, ആത്മാവു ഒന്നു,” (എഫെസ്യർ 4: 3- 4) അതിനെ വിഭജിക്കുവാൻ പറ്റുന്നതല്ല.

നമ്മുടെ പാപങ്ങൾക്കായി യേശുവിന്റെ ശരീരം തകർക്കപ്പെട്ടു എന്ന് പറഞ്ഞു കരയുന്ന നാം, അവന്റെ ശരീരമാകുന്ന സഭയെ നമ്മുടെ ദേഷ്യം കൊണ്ടും, പരദൂഷണം കൊണ്ടും, രഹസ്യ കൂട്ടുകെട്ടുകൊണ്ടും പിച്ചിച്ചീന്തരുത് . സഭയിലെ വിഭാഗീയതയുടെ കാരണക്കാരനാകുന്നതിലും ഭേദം മറ്റുള്ളവരുടെ ഉപദ്രവം ഏറ്റുവാങ്ങുന്നതാണ്. .കോഴിക്കാൽ വിട്ടു കൊടുക്കാം -  കൂടെ ഒരു കേക്കും! 

യേശുവിന്റെ യഥാർത്ഥ ശിഷ്യൻ

ചിത്രങ്ങൾ ശേഖരിച്ചു സൂക്ഷിക്കുന്ന ഒരാൾ തന്റെ പക്കലുള്ള, വാൻ ഗോഗിന്റെ (പ്രസിദ്ധനായ പാശ്ചാത്യ ചിത്രകാരൻ ), ചിത്രം ഒരു ചിത്രകലാ വിദഗ്ദനെ കാണിച്ചു. അത് യഥാർത്ഥമല്ലെന്ന് ഒറ്റനോട്ടത്തിൽത്തന്നെ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. അതിനാൽ ചിത്രത്തിന്റെ ഉടമ ആ ചിത്രത്തെ തന്റെ തട്ടിൻ മുകളിൽ ഉപേക്ഷിച്ചു; 50 വർഷത്തോളം അതവിടെ കിടന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണശേഷം 4 ദശാബ്ദങ്ങളിൽ, പലപ്പോഴായി ഇത് ഒറിജിനൽ യഥാർത്ഥമാണോയെന്ന് പരിശോധിക്കപ്പെടുകയും അല്ലെന്ന് കാണുകയുമുണ്ടായി. എന്നാൽ 2012 ൽ ഒരു വിദഗ്ദൻ, കമ്പ്യൂട്ടറിന്റെ സഹായത്തോടെ ,കാൻവാസിന്റെ നൂലിന്റെ ഘടന അപഗ്രഥിച്ചപ്പോൾ അത് , വാൻ ഗോഗിന്റെ മറ്റൊരു ചിത്രത്തിന് ഉപയോഗിച്ച കാൻവാസിന്റെ തന്നെ ഭാഗമാണ് എന്ന് കണ്ടെത്തി. യഥാർത്ഥത്തിൽ വാൻ ഗോവിന്റെ യഥാർത്ഥമായ ചിത്രം തന്നെയായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൈവശമുണ്ടായിരുന്നത്.

നിങ്ങൾ ഒരു വ്യാജൻ ആണെന്ന് സ്വയം തോന്നാറുണ്ടോ? ആളുകൾ നിങ്ങളെ അടുത്തറിയുമ്പോൾ നിങ്ങൾ പ്രാർത്ഥിക്കുന്നതിലും ദാനം ചെയ്യുന്നതിലും സേവനം ചെയ്യുന്നതിലും ഒക്കെ ഒത്തിരി കുറവുള്ളവനെന്ന് മനസ്സിലാക്കുമെന്ന് ഭയപ്പെടുന്നുണ്ടോ? വിശകലനം ചെയ്യുന്നവരിൽ നിന്നകന്ന് തട്ടിൻ പുറത്ത് ഒളിക്കാൻ തോന്നുന്നുണ്ടോ?

കുറച്ചു കൂടി ആഴത്തിലേക്ക് നോക്കാം, ജീവിതത്തിന്റെ നിറത്തിനും രൂപത്തിനുമപ്പുറമായി. നിങ്ങൾ സ്വന്ത വഴികൾ ഉപേക്ഷിച്ച് യേശുവിൽ വിശ്വാസം അർപ്പിക്കുന്നു എങ്കിൽ, യേശു എന്ന അതേ കാൻവാസിന്റെ ഭാഗമാണ് നിങ്ങളും എന്ന് കാണും. യേശുവിന്റെ വാക്കുകളിൽ: " ഞാൻ മുന്തിരി വള്ളിയും നിങ്ങൾ കൊമ്പുകളും ആകുന്നു " (യോഹ.15:5) യേശുവും നിങ്ങളും ചേർന്ന് കൂട്ടിത്തയ്യലില്ലാത്ത വിധം ഒന്നായിരിക്കുന്നു.

യേശുവിൽ ശരണപ്പെട്ടാൽ അവന്റെ യഥാർത്ഥ ശിഷ്യനായി മാറും; നമ്മുടെ ചിത്രം മിഴിവുറ്റതാക്കാൻ ഇതല്ലാതെ മറ്റൊരു മാർഗവുമില്ല. യേശു പറഞ്ഞു: "ഒരുത്തൻ എന്നിലും ഞാൻ അവനിലും വസിക്കുന്നു എങ്കിൽ അവൻ വളരെ ഫലം കായ്ക്കും; എന്നെ പിരിഞ്ഞു നിങ്ങൾക്ക് ഒന്നും ചെയ്യുവാൻ കഴിയുകയില്ല" (വാ.5).

ജ്ഞാനമുള്ള ക്രിസ്ത്യാനികൾ

കൊറോണ വൈറസ് മഹാമാരി മൂലം ലോകത്തെ പല സ്‌കൂളുകളുടെയും പ്രവർത്തനം നിർത്തിവയ്‌ക്കേണ്ടി വന്നു. ചൈനയിലെ അധ്യാപകർ ക്‌ളാസുകൾ ഓൺലൈനായി എടുക്കുവാൻ സഹായിക്കുന്ന ഡിജിറ്റൽ ആപ്പായ ഡിങ്ടോക് ഉപയോഗിച്ചു. എന്നാൽ ഡിങ്ടോകിന്റെ റേറ്റിങ് പ്ലെയ്സ്റ്റോറിൽ കുറച്ചാൽ ആ ആപ്ലിക്കേഷൻ പ്ലേസ്റ്റോറിൽ നിന്ന് നീക്കുമെന്ന് അവരുടെ വിദ്യാർത്ഥികൾ മനസ്സിലാക്കി. ഒറ്റ രാത്രികൊണ്ട് പതിനായിരക്കണക്കിന് വൺ സ്റ്റാർ റേറ്റിങ് ഡിങ്ടോകിന്റെ മൂല്യം കുറച്ചു.

വിദ്യാർത്ഥികൾ തങ്ങളുടെ ഉത്തരവാദിത്തത്തിൽ നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞു മാറിയതിന് യേശുവിന് പ്രസാദം തോന്നുകയില്ല, എന്നാൽ അവരുടെ സൂഷ്മബുദ്ധിയെ യേശു പ്രശംസാർഹമായി കണ്ടേക്കാം. തന്റെ ജോലിയുടെ അവസാന ദിനത്തിൽ യജമാനൻ തന്റെ കടക്കാരുടെ കടങ്ങൾ വെട്ടിക്കുറച്ച ഒരു കാര്യസ്ഥന്റെ അസാധാരണമായ ഒരു കഥ യേശു പറഞ്ഞു. യേശു ആ കാര്യസ്ഥന്റെ അവിശ്വസ്തതയെ പ്രശംസിച്ചില്ല, എന്നാൽ അവന്റെ ബുദ്ധിപരമായ തീരുമാനത്തെപ്പറ്റി വിലയിരുത്തുകയും മറ്റുള്ളവരും അവനെപ്പോലെ കൗശലമുള്ളവരായിരിക്കണമെന്ന് ആഗ്രഹിച്ചു. “അനീതിയുള്ള മമ്മോനെക്കൊണ്ടു നിങ്ങൾക്കു സ്നേഹിതന്മാരെ ഉണ്ടാക്കിക്കൊൾവിൻ എന്നു ഞാൻ നിങ്ങളോടു പറയുന്നു. അതു ഇല്ലാതെയാകുമ്പോൾ അവർ നിത്യകൂടാരങ്ങളിൽ നിങ്ങളെ ചേർത്തുകൊൾവാൻ ഇടയാകും” (ലൂക്കോ. 16:9).

പണത്തിന്റെ കാര്യം വരുമ്പോൾ പലരും അവർക്ക് എത്ര നഷ്ടം വരുമെന്നാണ് നോക്കുന്നത്. ജ്ഞാനികളായവർ തങ്ങൾക്ക് എന്താണ് ഉപയോഗപ്രദമായത് എന്നാണ് നോക്കുന്നത്. യേശു പറഞ്ഞു മറ്റുള്ളവർക്ക് നൽകുന്നതിലൂടെ "സുഹൃത്തുക്കളെ നേടുകയാണ്" ചെയ്യുന്നത്, അത് സുരക്ഷയും സ്വാധീനവും നൽകുന്നു. എല്ലാ കൂട്ടത്തിലും നേതാവാകുന്നത് ആരാണ്? വിലകൊടുക്കുന്നവൻ. കൊടുക്കുന്നതിലൂടെ "നിത്യമായ വാസസ്ഥലങ്ങൾ" ലഭിക്കുന്നു, കാരണം നമ്മുടെ സമ്പത്തിനെ പകുത്തു നൽകുവാനുള്ള മനസ്സ് യേശുവിലുള്ള ആശ്രയത്തെയാണ് കാണിക്കുന്നത്.

ഇനി നമുക്ക് പണമില്ലെങ്കിൽകൂടി, നമുക്ക് സമയവും, കഴിവുകളും, കേൾക്കുവാനുള്ള കാതുകളുമുണ്ട്. യേശുവിനുവേണ്ടി സർഗാത്മകമായി മറ്റുള്ളവരെ സേവിക്കുന്നതെങ്ങനെയെന്ന് കാട്ടിത്തരുവാൻ ദൈവത്തോട് അപേക്ഷിക്കാം.

നിങ്ങളുടെ പേരെന്താണ്?

നമ്മുടെ ജീവിതത്തിൽ നമുക്ക് മൂന്ന് പേരുകൾ ഉണ്ടാകുമെന്ന് ആരോ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്: നമ്മുടെ മാതാപിതാക്കൾ നൽകിയ പേര്, മറ്റുള്ളവർ നമുക്ക് നൽകിയ പേര് ( നമ്മുടെ സൽപ്പേര്), നാം നമുക്ക് തന്നെ നൽകിയ പേര് (നമ്മുടെ വ്യക്തിത്വം). മറ്റുള്ളവർ നമുക്ക് നൽകുന്ന പേര് പ്രധാനപ്പെട്ടതാണ് കാരണം, "അനവധി സമ്പത്തിലും സൽകീർത്തിയും വെള്ളിയിലും പൊന്നിലും കൃപയും നല്ലത്" (സദൃശവാക്യങ്ങൾ 22:1). എന്നാൽ സൽപ്പേര് പ്രധാനമായിരിക്കുന്നതുപോലെ തന്നെ വ്യക്തിത്വവും സുപ്രധാനമാണ്.

ഇതിനേക്കാൾ പ്രാധാന്യമർഹിക്കുന്ന മറ്റൊരു പേരുണ്ട്. പെർഗമോസിലെ  ക്രിസ്ത്യാനികളോട് യേശു പറഞ്ഞു നിങ്ങളുടെ സൽപ്പേരിനു കളങ്കമുണ്ടാക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ സംഭവിച്ചു എങ്കിലും, എതിർത്ത് നിൽക്കുകയും വിജയ്ക്കുകയും ചെയ്യുന്നവർക്കായി അവിടുന്ന് സ്വർഗത്തിൽ ഒരു പുതിയ പേര് സൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു. "ജയിക്കുന്നവനു  .......... ഞാൻ അവനു വെള്ളക്കല്ലും, ലഭിക്കുന്നവനല്ലാതെ ആരും അറിയാത്തതും ആ കല്ലിന്മേൽ എഴുതിയിരിക്കുന്നതുമായ പുതിയ പേരും കൊടുക്കും." (വെളിപ്പാട്  2:17)  

യേശു എന്തിനാണ് നമുക്ക് ഒരു വെള്ളക്കല്ല് വാഗ്ദാനം ചെയ്തിരിക്കുന്നത് എന്നറിയില്ല. അത് ജയിക്കുന്നവർക്ക് നൽകുന്ന ഒരു സമ്മാനമാണോ? മിശിഹായുടെ കല്യാണ വിരുന്നിൽ പ്രവേശനത്തിനുള്ള ഒരു അടയാളമാണോ?  ഒരു പക്ഷെ കുറ്റവിമോചനത്തിനായി വിധികർത്താക്കൾ ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന മാർഗ്ഗത്തിന് സമാനമാകാം അത്.  നമുക്കറിയില്ല. അതെന്തുതന്നെ ആയിരുന്നാലും, നമ്മുടെ പുതിയ പേര് നമ്മുടെ നിന്ദയെ കഴുകിക്കളയുമെന്ന്  ദൈവം വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നു (യെശയ്യാവ് 62:1 -5 കാണുക).

നമ്മുടെ സൽപ്പേര് ജീർണിക്കയും നമ്മുടെ വ്യക്തിത്വം പുനർനിർമ്മിക്കുവാൻ കഴിയാത്തതുപോലെയും ആകാം. എന്നാൽ ഈ പേരുകളൊന്നുമല്ല നമ്മെ നിർവചിക്കുന്നത്. മറ്റുള്ളവർ നിങ്ങളെ വിളിക്കുന്നതോ നിങ്ങൾ സ്വയം വിളിക്കുന്നതോ പ്രധാനമല്ല. യേശു നിങ്ങളെക്കുറിച്ചു  എന്ത് പറയുന്നോ അതാണ് നിങ്ങൾ. നിങ്ങളുടെ പേരിനെ അന്വർത്ഥമാക്കുക. 

യേശുവിൽ തകർക്കപ്പെടാത്തത്

യുദ്ധസമയത്ത് ലൂയിസ് സാംപെരിനിയുടെ സൈനിക വിമാനം കടലിൽ തകർന്നുവീണ് വിമാനത്തിലുണ്ടായിരുന്ന പതിനൊന്നു പേരിൽ എട്ടു പേരും മരിച്ചു. ''ലൂയി''യും മറ്റു രണ്ടു പേരും രക്ഷാബോട്ടുകളിൽ കയറി. അവർ സ്രാവുകളെ പ്രതിരോധിച്ചും, കൊടുങ്കാറ്റിൽ ശക്തിയായി തുഴഞ്ഞും, ശത്രു വിമാനത്തിൽ നിന്നുള്ള വെടിയുണ്ടകളെ ഒഴിഞ്ഞുമാറിയും, മത്സ്യങ്ങളെയും പക്ഷികളെയും പിടിച്ച് പച്ചയ്ക്കു തിന്നു വിശപ്പടക്കിയും രണ്ടുമാസക്കാലം കടലിൽ അലഞ്ഞു. ഒടുവിൽ അവർ ഒരു ദ്വീപിലെത്തി, കരയിലെത്തിയ ഉടനെ അവർ പിടിക്കപ്പെട്ടു. രണ്ടുവർഷത്തോളം ലൂയിയെ അടിക്കുകയും പീഡിപ്പിക്കുകയും യുദ്ധത്തടവുകാരനെന്ന നിലയിൽ അവനോടു നിഷ്‌കരുണം പെരുമാറുകയും ചെയ്തു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശ്രദ്ധേയമായ കഥ അൺബ്രോക്കൺ എന്ന പുസ്തകത്തിൽ പറയുന്നു. 

ബൈബിളിലെ തകർക്കപ്പെടാത്ത കഥാപാത്രങ്ങളിലൊരുവനാണ് യിരെമ്യാവ്. അവൻ ശത്രുക്കളുടെ ഗൂഢാലോചനക്കിരയായി (യിരെമ്യാവ് 11:18), അവനെ ചാട്ടവാറിനടിക്കുകയും ആമത്തിൽ ഇടുകയും ചെയ്തു (20:2). അവനെ അടിക്കുകയും തടവറയിൽ ബന്ധിക്കുകയും ചെയ്തു (37:15-16), പിന്നീട് കയറുകൊണ്ട് ഒരു കുഴിയിലെ ആഴത്തിലുള്ള ചെളിയിലേക്ക് താഴ്ത്തി (38:6). അവനോടൊപ്പമിരുന്ന് അവനെ രക്ഷിക്കുമെന്ന് ദൈവം വാഗ്ദത്തം ചെയ്തതുകൊണ്ടാണ് അവൻ രക്ഷപ്പെട്ടത് (1:8). ദൈവം നമ്മോട് സമാനമായ ഒരു വാഗ്ദത്തം ചെയ്യുന്നു: ''ഞാൻ നിന്നെ ഒരുനാളും കൈ വിടുകയില്ല, ഉപേക്ഷിക്കുകയുമില്ല'' (എബ്രായർ 13:5). ദൈവം യിരെമ്യാവിനെയോ നമ്മെയോ പ്രശ്‌നങ്ങളിൽനിന്നു രക്ഷിക്കാമെന്നു വാഗ്ദത്തം ചെയ്തിട്ടില്ല, മറിച്ച് പ്രശ്‌നത്തിലൂടെ നമ്മെ വഹിച്ചുകൊള്ളാമെന്ന് അവൻ വാഗ്ദത്തം ചെയ്തിരിക്കുന്നു. 

ദൈവത്തിന്റെ സംരക്ഷണം ലൂയി തിരിച്ചറിഞ്ഞു, യുദ്ധാനന്തരം അദ്ദേഹം തന്റെ ജീവിതത്തെ യേശുവിനു നൽകി. തന്റെ ബന്ദിയാക്കിയവരോടു ക്ഷമിക്കുകയും ചിലരെ ക്രിസ്തുവിലേക്കു നയിക്കുകയും ചെയ്തു. നമുക്ക് എല്ലാ പ്രശ്‌നങ്ങളെയും ഒഴിവാക്കാനാവില്ലെങ്കിലും നാം തനിയെ അവയെ അനുഭവിക്കേണ്ടതില്ലെന്ന് ലൂയി മനസ്സിലാക്കി. യേശുവിനോടൊപ്പം നാം അവയെ അഭിമുഖീകരിക്കുമ്പോൾ, നാം തകർക്കപ്പെടാൻ കഴിയാത്തവരായിത്തീരുന്നു.

നിങ്ങളുടെ ശത്രുവിനെ സ്‌നേഹിക്കുക

അവൾ എന്നെ കാണുന്നതിന് മുമ്പ് ഞാൻ ഒരു മുറിയിലേക്കു കയറി. ഒളിച്ചിരിക്കുന്നതിൽ ഞാൻ ലജ്ജിച്ചു, പക്ഷേ അന്നോ അല്ലെങ്കിൽ എപ്പോഴെങ്കിലുമോ അവളെ അഭിമുഖീകരിക്കാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചില്ല. അവളോട് പറയാനും അവളെ അവളുടെ സ്ഥാനത്ത് നിർത്താനും ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചു. അവളുടെ മുൻകാല പെരുമാറ്റത്തിൽ ഞാൻ അസ്വസ്ഥനായിരുന്നുവെങ്കിലും, ഒരുപക്ഷേ ഞാൻ അവളെ കൂടുതൽ പ്രകോപിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ടാകാം.

യെഹൂദന്മാരും ശമര്യക്കാരും തമ്മിൽ പരസ്പരം പ്രകോപിപ്പിക്കുന്ന ഒരു ബന്ധമാണുണ്ടായിരുന്നത്. സമ്മിശ്ര വംശജരായ ഒരു ജനതയായതിനാലും സ്വന്തം ദേവന്മാരെ ആരാധിക്കുന്നതിനാലും ശമര്യക്കാർ - യെഹൂദന്മാരുടെ കണ്ണിൽ - യെഹൂദ വംശശുദ്ധിയെ കളങ്കപ്പെടുത്തിയവരും ഗെരിസീം പർവ്വതത്തിൽ ഒരു ബദൽ മതം സ്ഥാപിച്ചതുവഴി വിശ്വാസത്തെ ത്യജിച്ചവരും ആയിരുന്നു (യോഹന്നാൻ 4:20). വാസ്തവത്തിൽ, ശമര്യക്കാരെ അത്രയധികം നിന്ദിച്ചതിനാൽ, അവരുടെ രാജ്യത്തിലൂടെയുള്ള നേരിട്ടുള്ള വഴിയിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുന്നതിനുപകരം ആ രാജ്യത്തെ ചുറ്റി ദീർഘമായ ദൂരം സഞ്ചരിക്കുവാൻ യെഹൂദന്മാർ മടിച്ചിരുന്നില്ല.

യേശു ഒരു മികച്ച മാർഗ്ഗം വെളിപ്പെടുത്തി. ശമര്യക്കാർ ഉൾപ്പെടെ എല്ലാ ആളുകൾക്കും അവൻ രക്ഷ കൊണ്ടുവന്നു. പാപിയായ ഒരു സ്ത്രീക്കും അവളുടെ പട്ടണത്തിനും ജീവനുള്ള വെള്ളം എത്തിക്കുന്നതിനായി അവൻ ശമര്യയുടെ ഹൃദയത്തിൽ പ്രവേശിച്ചു (വാ. 4-42). ശിഷ്യന്മാരോടുള്ള അവന്റെ അവസാന വാക്കുകൾ തന്റെ മാതൃക പിന്തുടരുക എന്നതായിരുന്നു. യെരൂശലേമിൽ തുടങ്ങി ശമര്യയിലൂടെ ''ഭൂമിയുടെ അറ്റത്തോളം'' എത്തുന്നതുവരെ, അവർ എല്ലാവരോടും അവന്റെ സുവാർത്ത പങ്കിടണം (പ്രവൃത്തികൾ 1:8). ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായ അടുത്ത ക്രമത്തെക്കാൾ കൂടുതലായ ഒന്നായിരുന്നു ശമര്യ. ദൗത്യത്തിന്റെ ഏറ്റവും വേദനാജനകമായ ഭാഗമായിരുന്നു അത്. തങ്ങൾക്ക് ഇഷ്ടമില്ലാത്ത ആളുകളെ സ്‌നേഹിക്കാൻവേണ്ടി ആജീവനാന്ത മുൻവിധിയെ ശിഷ്യന്മാർക്കു മറികടക്കേണ്ടിയിരുന്നു.

നമ്മുടെ പ്രശ്‌നങ്ങളേക്കാൾ യേശു നമുക്ക് പ്രാധാന്യമുള്ളവനായിരിക്കുന്നുവോ? അതുറപ്പാക്കാൻ ഒരു വഴിയേയുള്ളൂ, നിങ്ങളുടെ ''ശമര്യക്കാരനെ'' സ്‌നേഹിക്കുക.

ആർക്കാണ് നിങ്ങളുടെ പിന്തുണ വേണ്ടത്?

ക്ലിഫോർഡ് വില്യംസ് ചെയ്യാത്ത കൊലപാതകത്തിനു വധശിക്ഷയ്ക്കു വിധിക്കപ്പെട്ടു. വധശിക്ഷ കാത്തിരിക്കുമ്പോൾ തന്നേ, തനിക്കെതിരായ തെളിവുകൾ പുനഃപരിശോധിക്കാൻ അദ്ദേഹം പല അപേക്ഷകളും സമർപ്പിച്ചെങ്കിലും ഓരോ അപേക്ഷയും നിരസിക്കപ്പെട്ടു - അങ്ങനെ നാൽപ്പത്തിരണ്ടു വർഷങ്ങൾ കടന്നുപോയി. അപ്പോഴാണ് അറ്റോർണി ഷെല്ലി തിബോഡെയോ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കേസിനെക്കുറിച്ചറിഞ്ഞത്. വില്യംസിനെ ശിക്ഷിക്കാൻ തെളിവുകളൊന്നും ഇല്ലെന്നു മാത്രമല്ല, മറ്റൊരാൾ ആ കുറ്റം സമ്മതിച്ചിരുന്നതായും അവർ കണ്ടെത്തി. എഴുപത്തിയാറാമത്തെ വയസ്സിൽ വില്യംസിനെ കുറ്റവിമുക്തനാക്കി വിട്ടയച്ചു.

പ്രവാചകന്മാരായ യിരെമ്യാവും ഊരീയാവും വലിയ കുഴപ്പത്തിലായിരുന്നു. യെഹൂദാജനം മാനസാന്തരപ്പെടുന്നില്ലെങ്കിൽ അവരെ ശിക്ഷിക്കുമെന്ന് ദൈവം വാഗ്ദാനം ചെയ്തിരിക്കുവെന്ന് അവർ ജനത്തോടു പറഞ്ഞിരുന്നു (യിരെമ്യാവ് 26:12-13, 20). ഈ സന്ദേശം യെഹൂദയിലെ ജനങ്ങളെയും ഉദ്യോഗസ്ഥന്മാരെയും പ്രകോപിപ്പിച്ചു; അവർ ഈ രണ്ടു പ്രവാചകന്മാരെയും കൊല്ലുവാൻ ശ്രമിച്ചു. ഊരിയാവെ കൊല്ലുന്നതിൽ അവർ വിജയിച്ചു. അവൻ ഈജിപ്തിലേക്കു ഓടിപ്പോയെങ്കിലും അവർ അവനെ പിടിച്ച് രാജാവിന്റെ മുമ്പിൽ കൊണ്ടുവന്നു. ''അവൻ അവനെ വാൾകൊണ്ടു കൊന്നു'' (വാ. 23). എന്തുകൊണ്ടാണ് അവർ യിരെമ്യാവിനെ കൊല്ലാതിരുന്നത്? അതിന്റെ ഒരു കാരണം, ''യിരെമ്യാവെ ജനത്തിന്റെ കൈയിൽ ഏല്പിച്ചു കൊല്ലാതിരിക്കേണ്ടതിനു ശാഫാന്റെ മകനായ അഹീക്കാം അവനു പിന്തുണയായിരുന്നു'' (വാ. 24).

മരണത്തെ അഭിമുഖീകരിക്കുന്ന ആരെയും നമുക്ക് അറിയില്ലായിരിക്കാം, എങ്കിലും നമ്മുടെ പിന്തുണ ആവശ്യമായിരിക്കുന്ന ഒരാളെ നമുക്കറിയാമായിരിക്കും. ആരുടെ അവകാശങ്ങളാണ് ചവിട്ടിമെതിക്കപ്പെടുന്നത്? ആരുടെ കഴിവുകളാണ് അവഗണിക്കപ്പെടുന്നത്? ആരുടെ ശബ്ദമാണ് കേൾക്കപ്പെടാതെ പോകുന്നത്? തിബോഡെയോയെപ്പോലെയോ അഹീക്കാമിനെപ്പോലെയോ ചുവടുവയ്ക്കുന്നത് ഒരുപക്ഷേ അപകടകരമായേക്കാം. എങ്കിലും അത് ശരിയായ കാര്യമാണ്. ദൈവം നമ്മെ നയിക്കുന്നതുപോലെ നാം ആർക്കുവേണ്ടിയാണ് നിലകൊള്ളേണ്ട ത്?